Bu makalede İsrail’in siyasal rejimi ve uygulamaları siyaset bilimi içerisinde yeni bir kavram olan etnosiyonizm ve yayılmacı milliyetçilik açısından incelenmektedir. Siyaset bilimi literatüründe genellikle liberal demokrasi örneği bağlamında incelenen İsrail siyasal rejimi, bu çalışmada etnik, köktenci ve ırk özelliklerine dayalı kimlik ve Siyonist fikir akımı çerçevesinde ele alınmaktadır. Çalışmada yayılmacı İsrail milliyetçiliğinin yalnızca toprak egemenliğine dair bir fikir olduğu değil, aynı zamanda Siyonist akımla bütünleşmiş etnik bağlamlı bir ideolojik formasyon olduğu savunulmaktadır. Bu bağlamda Yahudi etnisitesinin ortak ırksal, zümresel, dinsel, dilsel ve kültürel kimliği açısından Arap/Filistinli nüfusa dair ikincil ve dışlayıcı rejimi 1950 yılında hazırlanan Geri Dönüş Yasası sonrasından itibaren analiz edilmektedir. Çalışma İsrail rejiminin demokratik söylemi ve etnik tahakkümü arasındaki gerilimli ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamaktadır. Etnosiyonizm kavramı literatürde daha önce başka çalışmalarda kullanılmamış olup, çalışma Etnosiyonizm kavramını derinleştirir ve İsrail kapsamında yeniden yorumlar. Bu bağlamda kurumsal DNA’sına yerleşmiş bir ideolojik yönelim olarak ele alınan bu yeni kavram, “ulus-devlet mi yoksa etno-devlet mi?” sorusuna teorik bir yaklaşım sunmaktadır. Çalışmada tarihsel ve betimsel araştırma türü uygulanarak, belgeye dayalı analiz yapılacak olup, bu yöntem doğrultusunda öncelikle “etnisite, siyonizm” kavramlarından kısaca bahsedildikten sonra İsrail siyasal rejimi ve rejimin uygulamaları üzerinden inceleme yapılacaktır. Bu inceleme 1950 yılı ve sonrasındaki hukuki metinler ve literatür üzerinden yapılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Etnosiyonizm, Etnosiyonist, Siyonizm, İsrail
